Een buikwandcorrectie
Een paar jaar geleden begon het, ik werd mezelf ervan bewust dat ik elke dag wakker werd met een rotgevoel. Een unheimlich gevoel van depressie. Wanneer ik opstond ebde het gevoel weg. Maar het liet me niet los. Waar kwam het gevoel vandaan? Ik zocht hulp maar het gevoel ging niet weg en ik kwam er zelf niet bij. Elke ochtend weer. Wat kon ik doen?
Nu maken we een tijdsreis naar 18 december 2023.
Ik zat op mijn bed in het ziekenhuis te wachten op de chirurg die mij zou gaan opereren. Een riskante operatie. Een buikwandcorrectie. Elf kilo aan huid wegsnijden stond op het programma. Ik was doodsbang. Mijn adem zat hoog en de tranen stroomden over mijn wangen. Wat als ik het niet zou overleven? Maar het niet doen was geen optie. Ik voelde aan alles dat ik hier doorheen mocht. Het gehele jaar 2023 had ik aan mezelf gewerkt, aan mijn gezondheid. Gezond(er) eten en minder werken. Rust. Ontspanning. Mijn relatie met eten (die zo slecht was)! De chirurg die mijn operatie zou doen kwam op mijn pad en ik besloot te springen. De operatie was een hel. Ik kreeg complicaties en heb in totaal bijna 8 weken op bed gelegen met extreem veel pijn en een wond die niet dicht wilde. Die tijd in bed was gek genoeg een godszegen. Het leek bijna op een wedergeboorte. Ik zag waar ik vandaan kwam, maar zag ook waar ik naartoe mocht bewegen.
Niet langer depressief
Op 1 maart 2024, 9 weken na mijn operatie liep ik met een vriendin de sportschool in. Krachttraining. De eerste keer ooit in de sportschool, maar ik voelde in mijn hart dat ik mocht gaan. Deze datum zal ik áltijd onthouden, want dit was oprecht mijn keerpunt. Ik genoot namelijk van mijn tijd in de sportschool en binnen een maand stond ik 6x per week in de sportschool. Het voelde heerlijk. Zware gewichten tillen, ergens keihard voor werken, zweten. Ik zag mijn lichaam veranderen, sterker worden en besloot mijn studie weer op te pakken, omdat ik mezelf nóg meer in voeding wilde verdiepen en mijn eigen relatie met eten wilde verbeteren. We reizen door naar vandaag de dag. Maar liefst 22 kilo lichter (en nog 15 die ik wil afvallen), mijn studie afgerond, een sterk lichaam, een krachtige mindset, rust in mijn relatie met eten en het allermooiste cadeau? Ik word elke ochtend weer blij wakker. Niet langer dat rotgevoel. Niet langer depressief. Ik had mijn donkere stukken aangekeken, was lichamelijk door een hel gegaan en was er zoveel sterker uitgekomen. Krachtig, energiek en vol met levenslust. Niet langer lui, emotioneel instabiel, doodmoe en niet in staat om een actief leven te leiden. Geen kleine pijntjes meer, vage klachten en hoofdpijnen.
Paniek bij elke eetbui
Ik was gestopt met mijn (vorige) bedrijf, had met veel plezier mijn studie afgemaakt, was in relatietherapie gegaan met voeding en ik had de zwaarste operatie ooit ondergaan. Op eigen keuze. Terwijl ik dit type en je probeer uit te leggen hoe ik me nú voel, verschijnt er een lach op mijn gezicht. Het was een reis van ups en downs. Van frustratie bij élke kilo die er (voor mijn gevoel) te langzaam af ging. Paniek bij elke eetbui, boosheid als ik op de weegschaal stond, eindeloos verlangen naar bepaalde soorten eten of een broek nog niet dicht kreeg. Maar ook blijdschap dat ik sta waar ik sta. Dankbaar voor mijn mooie lichaam. Dankbaar voor elke dag die ik wakker mag worden. Zoveel meer liefde voor mezelf én de mensen om mij heen. Zoveel meer levenslust. Geen maskers meer. Geen ballast meer. Intuitief wist ik dat ik dit door wilde geven aan andere vrouwen. Als ik het kon, dan kan iedereen het. Gemakkelijk gezegd vanaf het punt waar ik nu sta, maar geloof me: ik heb diepe dalen gezien en daar waar ik nu sta komt alleen maar omdat ik door die dalen heen ben gegaan. Gekropen soms. Daarom kan ik als geen ander jou begeleiden op jouw pad, omdat ik weet wat je voelt. Omdat ik het zelf heb geleefd. Omdat ik weet wat er aan het einde van deze reis wacht op je. En dat gevoel… Wat ik nu elke dag mag ervaren.. Gun ik elke vrouw.
Ben ik wel slank genoeg?
Maar ik ben niet dun of slank en afgetraind, en toch ga ik vrouwen helpen met voeding? Een gedachte die opkwam toen ik deze website maakte. JA. Omdat het mij niet gaat om afvallen, maar om energie en levenslust. Twee belangrijke ingrediënten in ons leven. EN om jouw relatie met eten, want als je die niet verbetert dan val je nooit af. Laat ik nu als vrouw weer veel energie hebben én een flinke dosis levenslust en rust in mijn relatie met eten (geen snaai-attacks of eetbuien meer). Plus omdat ik deze reis zelf gemaakt heb, weet ik als geen ander hoe jij jezelf voelt. Mijn kennis vanuit mijn opleidingen over voeding en coaching is erg groot, maar mijn ervaring is nog veel groter. Ik voel dat juist die combinatie mij, en dus ook jou, gaat helpen in mijn nieuwe bedrijf.
Langzaam zag ik mijn lichaam veranderen (klik op de video).
