Mijn visie is dit: een ongezonde relatie met eten gaat zelden over het eten zelf. Eten is vaak een spiegel: van innerlijke spanningen, onverwerkte emoties, perfectionisme of het gevoel niet goed genoeg te zijn. Voor veel vrouwen begint die verstoorde relatie onschuldig—een dieet hier, een opmerking daar, of het verlangen om grip te krijgen op het lichaam. Maar langzaam kan eten veranderen van iets voedends in iets dat controleert, troost of straft.

De oorsprong ligt vaak dieper dan we op het eerste gezicht denken. Ongezonde eetpatronen kunnen wortels hebben in jeugdherinneringen, culturele verwachtingen, trauma, of in de manier waarop liefde, veiligheid en zelfbeeld zich gevormd hebben. Eten wordt dan een manier om gevoelens te reguleren of een poging om onzichtbare wonden te verzachten.

Als vrouwencoach en voedingstherapeut ben ik er niet om ‘te fixen’. Ik heel niet—dat kan alleen jij. Maar ik loop wél met je mee, en ik bied een ruimte waarin je veilig mag zijn met alles wat er is. Een plek zonder oordeel, waarin jij jouw relatie met eten mag gaan begrijpen in plaats van bestrijden.

Ik werk met methodes die zowel lichaamsgericht als inzichtgevend zijn.

Dat betekent: we luisteren niet alleen naar je hoofd, maar ook naar je lijf.

Wat probeert het je te vertellen? Wat gebeurt er op het moment dat je grijpt naar eten of jezelf iets ontzegt? Samen brengen we bewustzijn in de automatische patronen, en jij leert stap voor stap hoe je vanuit mildheid en zelfkennis andere keuzes kunt maken.

Mijn begeleiding is er niet op gericht om je naar een ‘perfect’ eetpatroon te brengen. Integendeel. Het gaat om thuiskomen bij jezelf, zodat eten weer mag zijn wat het in wezen is: voeding, geen vijand. Je hoeft het niet alleen te doen, en je hoeft niet eerst ‘beter’ te zijn om hulp te verdienen.