Jouw lichaam is niet het probleem!
Om maar met de deur in huis te vallen: jouw lijf is niet het probleem. Het was nooit het probleem. Het is ‘alleen’ een taal gaan spreken die jij niet geleerd hebt te verstaan.
“Elke eetbui. Elke craving. Elke plotselinge behoefte aan zout, zoet of vet? Dat is communicatie. Geen sabotage. Maar we hebben geleerd signalen te negeren, te onderdrukken of te overstemmen met wilskracht.
En dus lijkt het alsof je lichaam tegen je werkt.
Maar wat als het gewoon roept, en jij nooit hebt leren luisteren?
Je lijf liegt namelijk niet. Het heeft geen verborgen agenda. Geen oordeel. Geen schuld.
Wat het wél heeft, is een geheugen. Een zenuwstelsel dat patronen herkent.
En dan is er eten. Het ultieme dempingsmechanisme.
Warm. Vullend. Bekend. Toegankelijk.”
Bovenstaande woorden uit mijn boek “JE HEBT GEEN HONGER” zijn dé basis van emotie-eten. Eten is jouw ultiem dempingsmechanisme en in deze blog ga ik 5 dingen met je delen die je anders mag aanpakken.
1. Jezelf straffen na een snaai-episode
Een no-brainer, ik weet het. Want de schuldgevoelens na een snackbui… herkenbaar, hè? Ik kan nu wel schrijven “STOP DAARMEE” maar dit patroon is je zo bekend, dat het bijna als vanzelf gaat. En je dus niet kan stoppen!
Maar… door jezelf schuldig te voelen straf je jezelf alleen maar harder en voedt direct de cyclus van schaamte en controleverlies. Emotie-eten is een symptoom, geen falen. Jij bent niet het probleem. Het werkelijke probleem? De (di)eet cultuur waarin we zijn opgegroeid en het niet (meer) écht luisteren naar ons lichaam door de maatschappij waarin we leven.
2. Hopen dat wilskracht het oplost
Wilskracht is een tragische grap in de wereld van emotie-eten. Het werkt namelijk maar tijdelijk (puur omdat het niets met jouw wilskracht te maken heeft dat je overeet), want zodra je moe, overprikkeld, uit balans of gestrest bent, klapt het “kaartenhuis in elkaar” dat je dacht zo zorgvuldig gebouwd te hebben. Een mooie tool is stapje voor stapje te beginnen met het begrijpen van wat je écht nodig hebt/had… Veiligheid? Rust? Stilte? Liefde? Een knuffel? Je tranen laten?
3. Diëten volgen of regels maken
De (di)eetcultuur fluistert in je oor dat alles meetbaar moet zijn: calorieën, macros, “goed” vs “slecht”. Maar psssst: die focus op controle maakt het alleen maar erger. Die regels zorgen ervoor dat je lichaam zich niet gehoord voelt waardoor het het emotie-eten juist aanwakkert. “Er zijn geen regels.. er is jouw lichaam” is het eerste wat ik deel in mijn traject. De basis!
4. Het luisteren naar je cravings onderdrukken
Weet je lieve vrouw? Jouw cravings zijn niet de vijand. Ze zijn een signaal van je lichaam en emoties. Communciatie. Onderdrukken gaat je dus niet helpen, maar het begrijpen wél. Het gaat niet om “nee zeggen”, het gaat om voelen wat je nodig hebt, erkennen dat je dat nodig hebt (dus niet die bak Ben&Jerry’s) en daarna bewust kiezen.
Ja, I KNOW, gemakkelijker geschreven dan gedaan. Wil je hier een goede oefening voor? Stuur me dan een Whatsapp op: 06-14514246 met “mag ik de oefening ajb” en ik stuur het je vandaag GRATIS toe.
5. Denken dat je het alleen moet doen
Lieve jij, je hoeft het niet alleen te doen. Je mag stoppen met jezelf te isoleren rondom dit onderwerp en niemand iets te vertellen. Emotie-eten is namelijk geen gebrek aan discipline, het is een reactie op stress, emoties en patronen die vaak heel diep zitten. Support en een luisterend oor maken wel degelijk het verschil. Begeleiding, buddy’s, iemand die naast je staat en je écht ziet en hoort: dat is wat je gaat helpen. Been there, done that (klik hier om daarover te lezen) en ik weet dat wanneer jij jezelf opent, je lichaam mag helen.
O, en zie je de titel van dit blog? Het woord “MOETEN”? Dat is een stiekeme 6e tip: hoe praat je tegen jezelf? Praat je vanuit moeten of mogen? Praat je vanuit liefde en respect of hardheid? Vanuit controle of vrijheid? Het is zo helend om daar eens wat bewuster naar te kijken. Liefs!
Mooie reviews + ervaringen van mijn klanten:
