Reizen is voor mij zuurstof, moge dat duidelijk zijn. Of het nu ons avontuur in New York is (waar we een jaar gewoond hebben), mijn allereerste soloreis als mama van drie naar IJsland of met onze driejarige (inmiddels 16 jaar), vijfjarige en tienjarige eiland hoppen’ in Indonesië. Van Canada tot Afrika, Azië en terug. Elke plek brengt je iets en -met het risico ‘geitenwollensok’ te klinken- op élke plek leer ik iets.
Sardinië versus Nederland
Afgelopen week was ik op Sardinië en als heus eiland/ocean-girl was ik in mijn nopjes. Het geluid van de zee maakt mijn hoofd leeg en mijn hart vol. Enfin. Naast het immens lekkere eten, dat amper in woorden uit te drukken is (dé tip: Trattoria sa quarta regia in Cagliari) was het vooral de leefstijl die mij raakte. Niet voor niets ligt een deel van Sardinië in de blue zone! Wat mij dus opviel was de kwaliteit van leven, een leefstijl die generatie op generatie wordt doorgegeven. Lach, geniet, eet lekker, kom altijd samen! Dát. Geen lesjes in mindfullnes, geen dagelijks tientallen affirmaties uitspreken, inspirerend willen zijn op Instagram en groepsbijeenkomsten om de kunst van het leven te bespreken. Daar hebben ze geen tijd voor. Leven, écht leven, dat doen ze.
Off the grid wonen
Omdat we met Lina op reis waren, en haar vriendin Alice er vaak bij was (locals) beleefden we Sardinië op een geheel andere manier. Op een avond werden we uitgenodigd voor een etentje bij een vriend. Hij woont op een berg waar je komt over een onverharde weg (met schapen die midden op het pad lopen, als je geluk hebt). Het lijkt alsof zijn afgelegen huis gebouwd is op wolken, zo afgelegen. De hippe term zou zijn “off the grid”, voor hem was het simpelweg zijn huis. Voorzien van alles wat we nodig hebben, ontdaan van alles wat we denken nodig te hebben.
Aan het spit hingen diverse stukken kip en schaap gaar te worden. Vers- en zelf geslacht. De tomaten waren geplukt, zo ook de aubergines en de diverse kruiden. Puurder dan dit wordt het niet. We waren in totaal met elf mensen en ieder had een taak. Iemand bracht de wijn, anderen maakten ter plekke de salade en de spullen voor het dessert werden veilig opgeborgen. Klik hier om de video van dit etentje te bekijken.
Stuk worst en lekkere kazen
Ik durf te zeggen dat dit een van de lekkerste, en puurste maaltijden van mijn leven was. Er werd wijn gedronken, er werden verhalen verteld, gelachen en gedanst. Even moest ik aan die scene denken bij “Eat, love, pray…”, want ook wij voelden onszelf onderdeel van deze familie. Ze spraken onze taal niet, maar de taal van plezier én goed eten is universeel. Of we nu een stuk gedroogde worst aangereikt kregen met een liefdevolle knik of een broodje met een zeer bijzondere kaas, de taal van “Oh, my… het is zó lekker” en dankbaarheid verstaan we allemaal. Toen ik om mezelf heen keek, voelde ik instant wat het leven met me wilde delen. Dit is álles wat een mens nodig heeft. Een community van mensen waar je jezelf mag zijn en vaak samenkomen om die vriendschap, die band, te vieren.
Van Genova naar Sardinië met de boot
Je leest, het was een bijzondere week. Van de boottocht van Genova naar Sardinië (12 uur) tot de roadtrip van Middelburg naar Genova. Van dagen liggen op een bedje op het strand, uitkijkend over de blauwe oceaan tot de smaken van Sardinië proeven. Een reis die ik niet snel zal vergeten. Het hoogtepunt; zien hoe een warme community zoveel waard is. Dat samen komen en samen eten een belangrijk onderdeel is van ons leven en ons leven zó kan verrijken.
Dat puur eten ons zoveel gezondheidsvoordelen brengt. En dat wanneer we het leven écht gaan leven, zonder (spirituele) opsmuk en (groep)activiteiten die ons leven zouden moeten verrijken (wat toch vaker meer zoektocht oplevert), dit brengt wat we eigenlijk zoeken: een leven dat het waard is om op terug te kijken.
Terwijl het vliegtuig bijna Amsterdam bereikt en ik mijn laptop dicht klap weet ik dat Alex en ik op het juiste pad zitten, met onze eigen mensen. We besloten ter plekke de zondagavond als “open-diner-avond” te bestempelen waarbij iedereen die in onze community zit welkom is voor een samenzijn. Met lekker eten. Natuurlijk!
Hierbij een aantal tips om te overnachten, mocht je de zuidkant van Sardinië ooit bezoeken (vliegen op Cagliari):
Tip 1: een geweldig huis met eigen en verwarmd zwembad: klik hier
Tip 2: een villa-appartement op 100 meter van het strand: klik hier
Tip 3: een groot vakantiehuis op 80 meter van het strand: Klik hier