Wanneer successen niet meer worden gevierd, maar veroordeeld

Sisterhood? Mijn ongefilterde mening

Sisterhood, girls support girls, cheerleaders.. Ken je de uitspraken? Wanneer ik iemand deze woorden hoor uitspreken denk ik altijd (wellicht cynisch) ” practise what you preach first…” Geen woorden, maar daden (om in de enige voetbaltermen te praten die ik ken).

Sisterhood
Het ware sisterhood ken ik overigens wel en daar ben ik heel erg dankbaar voor. Ik heb een aantal vriendinnen die héél dicht bij mij staan en die mij altijd supporten, vieren, liefhebben, spiegelen maar áltijd blij voor me zijn wanneer ik iets bereik. En andersom ook! Ik kan je vertellen, dit is rijkdom.

Buiten die circle kijk ik verder niet, want eerlijk? Daar heb ik geen behoefte aan. Toch mag ik er mee dealen, want ik ben zeer actief op Instagram en binnenkort Tiktok, kom vaak in de media en ben founder van Mindshifters.nl een groot platform in Nederland.

Klappen versus veroordelen
Dat betekent dus dat ik al jaren te maken heb met mensen die iets van mij vinden. Mensen die hun mening ongefilterd, en ongevraagd, over mijn schutting gooien. Overigens heb ik dáár niets over te schrijven, want ik heb inmiddels een olifantenhuid gecreëerd (en ik vind dat mensen recht hebben op een mening wanneer ze die respectvol met me delen).

Wat mij wél opvalt, en waar ik dus deze blog over schrijf, is dat wanneer je net begint binnen je bedrijf of online (lees: nog “klein” bent) iedereen staat te klappen voor je.

Maar wanneer “men” vreest dat je té succesvol wordt, té veel geld verdient, té groot bereik krijgt of té zelfverzekerd wordt… Dan zijn de rapen gaar! 

Mijn alles! Al 34+ jaren vriendinnen en altijd staan we er voor elkaar. Nooit een verkeerd woord, altijd liefde en respect. Suzzy support mij in alles wat ik doe, is mijn oprechte cheerleader en dit is oprecht ware sisterhood. My sister for life!

Influencers onder vuur?

Voordat ik verder ga, wil ik een voorbeeld geven. Influencers (wat ik niet ben) liggen enorm onder vuur momenteel. “Men” vindt dat ze te veel verdienen, teveel macht hebben en teveel spullen krijgen. Grappig detail is dat het voornamelijk vrouwen zijn die momenteel heel goed geld verdienen als influencer en plotsklaps vinden we daar dan iets van? Grappig. Iets met de geschiedenis herhaalt zich?

Waarom die haat?
Enfin… Naast dat ik blij ben dat het hele online gebeuren kansen biedt voor IEDEREEN MET EEN TELEFOON, vind ik het een goede vorm van advertising. In plaats van bedrijven rijker te maken, kunnen vrouwen (in 90% van de gevallen) nu dit geld verdienen én het leven leiden dat zij graag willen. Waarom al die haat? Veroordeling? Wil je dit ook? Pak je telefoon en ga zelf aan de slag. De wereld ligt aan je voeten. 

Vind je dat ze teveel invloed hebben?
Mmm. Dan scroll je door. Klik je op “ontvolgen” en kijk je je eigen trigger aan. Beïnvloeding is onvermijdelijk in deze wereld (buren, vriendinnen, reclameborden, reclames op televisie en in magazines).

Maar verantwoordelijkheid nemen voor je eigen gedrag én triggers op basis van wat je consumeert in de media is altijd persoonlijk. Waarom moet die ander stoppen met wat ze doet, omdat dit bij jou iets triggert

Sisterhood in een foto, dit is oprecht de veiligste vriendschap die ik heb. Altijd supporting elkaar, liefdevol, eerlijk zonder enige jaloezie. Dit is ware vriendschap op basis van (zelf)liefde, respect en eerlijkheid. Elkaar álles gunnen!

Gun jij de ander wat je zelf (nog) niet hebt?

Laat ik mijn rant beginnen met mijn ervaring en hoe ik hierdoor gevormd ben én hoe ik het zie. Dit is tenslotte mijn mening en ik ben ook erg benieuwd hoe jij dit ervaart?

Toen ik net startte met mijn eerste bedrijf (ZeeuwZe.nl) stond iedereen te klappen. Die eerste stappen, hordes en uitdagingen.. De support was eindeloos. Totdat ik uitgenodigd werd om gratis ergens te komen overnachten (in ruil voor content). Totdat ik gratis uit eten mocht (in ruil voor content). Totdat ik betaald werd om een ‘stukje te schrijven’ over een plek.

Hallo? Dát stuitte op protest. Dat raakt de trigger: “maar waarom zij wel en ik niet..” bij veel vrouwen (!!) en toen begon (goed, dit is maar 10% hoor, want 90% van onze vrouwelijke lezers gunde het me wel) het.

Noem jij dit werken?
Lekker makkelijk praten, JIJ KRIJGT ALLES GRATIS. “Dank je wel lieve Gerda voor je mening, niet dat ik erom vroeg, maar wat let je om het zelf te doen? Je hebt schijnbaar een telefoon in je handen, richt hem op jezelf én maak ook video’s.” Zou ik het liefste gezegd hebben, maar ik hield me altijd in en ging nooit de discussie aan.

Iets met wat je aandacht geeft groeit. 

Twee nieuwe bedrijven
Inmiddels is De ZeeuwZe niet langer van mij en ben ik twee nieuwe bedrijven gestart. Mindshifters met mijn vriendin en compagnon Wendy en de Spicy Kitchen, waar je de blog nu van leest. Ook daar is het niet anders.

We gunnen een ander alleen wat we onszelf nog niet durven gunnen. Zolang jij nog gelooft dat succes voor de één betekent dat er minder overblijft voor jou, zul je blijven steken in vergelijking.

Mijn businesspartner én vriendin! Als iemand begrijpt wat ik wil bereiken en me daarin support is het Wendy wel. Wij liften elkaar oprecht op! Zonder aan onszelf te denken. Vieren elkaars successen en daar waar we met onze expertise elkaar kunnen steunen, doen we dat gelijk. Zonder te vragen! Dit is vriendschap en partnerschap in de puurste zin van het woord.

Het gif van vergelijking

We leven in een tijd waarin “succes” zichtbaar, meetbaar en oneindig deelbaar is. Elke omzetstijging, elk uitverkocht event en elk nieuwe klanttestimonium wordt breed uitgemeten. En hoewel dat inspirerend kan zijn, raakt het bij andere vrouwen iets diepers: het gevoel van tekortschieten. Dat gevoel zet zich razendsnel om in oordeel.

“Ze overdrijft haar resultaten.”
“Ze doet alleen maar marketing.”
“Ze heeft geluk gehad.”
Of de klassieker: “Ja, maar ik wil niet zo leven.”
Ja, ze kan zo leven door haar man. Die verdient het geld.
“Gaat ze nu weer al op reis? Show off!

En ja dit zijn allemaal vrouwen (!!) die me dit sturen (of van wie ik hoor dat ze het achter mijn rug om zeggen). 

Laten we dat beestje bij haar naam noemen?
Dat is afgunst, vermomd als zelfbescherming. Daarbij zien we maar 40% van iemands leven online. De overige 60% zien we NIET. De tranen, het vallen, de onzekerheden, buikpijn, angsten en eenzaamheid. Dat is er ook.

De weg naar het bewerkstelligen van jouw doelen in dit leven is niet geasfalteerd. Loopt dwars door gebergtes, diepe dalen, steile kliffen en wanneer pak je dan je telefoon? Wanneer je ergens veilig staat (daar waar je niet kan vallen) en daar vertel je over die dalen alsof het je niets doet.

Omdat je er al doorheen geweest bent. Dát is wat mensen zien. Dát is wat mensen veroordelen. 

Jaja, ik heb het nog steeds maar over 10% van de mensen en bedoel het heus niet zo zwartwit, maar dat schrijft lekkerder. Dikke shoutout naar iedereen die mij al jaren volgt online en support. I see you! 

De vriendin waar ik altijd eerlijk tegen kan zijn en zij tegen mij. Zij heeft dit vertrouwen in mij geheeld. Eerlijkheid zonder dat het je de vriendschap kost. Dit is ware liefde! Deze veiligheid heb ik van haar geleerd. Wij staan voor, achter en naast elkaar, altijd!

Waar het écht over gaat

We gunnen een ander alleen wat we onszelf nog niet durven gunnen. Zolang jij nog gelooft dat succes voor de één betekent dat er minder overblijft voor jou, zul je blijven steken in vergelijking. Maar het echte spel van vrouwelijk leiderschap begint pas als je durft te zeggen: Haar groei is geen bedreiging. Het is bewijs dat het kan.

Want de waarheid is dit: er is ruimte voor iedereen. De wereld raakt niet verzadigd door authentieke vrouwen die met hart en lef ondernemen (of iets anders doen waar hun hart ligt).  die ruimte wordt juist groter, dieper, rijker. Elke vrouw die dit doorbreekt, breekt ook een stukje muur voor jou af.

Ik ken Steef al vanaf mijn 16e en Steef is familie. Punt. Wij zijn altijd ongefilterd onszelf. Spiegelen elkaar daar waar nodig (zonder fluwelen handschoenen). En zijn er voor elkaar door dik en dun. Als ik midden in de nacht hulp nodig heb? Bel ik Steef en ik weet dat ze zonder te vragen direct komt, waar ik ook sta. Daarbij vindt ze niets "gek" en gunt ze mij de wereld.

Wie is het meest succesvol?

De vrouwen die m.i het meest succesvol zijn (zoals ik succesvol vertaal- lees onder deze blog mijn vertaling)? Het zijn de vrouwen die het de ander gunnen. Die samenwerken in plaats van concurreren. Die niet bang zijn om hun licht te schijnen op een ander, omdat ze weten dat hun eigen licht daardoor niet dooft, maar juist sterker schijnt.

Gefluister en geroddel
Dus laten we stoppen met fluisteren achter elkaars rug (“heb je het gezien, ze is wéér al op reis”). Laten we stoppen met subtiele sneertjes en passief-agressieve complimenten (“ben je nu weer al weg? Toe maar! Hahaha”). En laten we beginnen met het hardop vieren van elkaars groei en hardop blij zijn voor elkaar. Of houd gewoon je mond. 

Want als we dat doen (écht doen) dan creëren we een nieuwe norm. Een wereld waarin vrouwelijke kracht niet langer draait om wie het meeste succes heeft, maar om wie de meeste vrouwen meeneemt omhoog.

Al 16 jaar lang ben ik de vlinder van dit trio! Mooie aan deze vriendschap? Dat ze me laten vliegen. Zo hoog als dat ik wil.

Ben ik dan perfect?

Ben ik dan perfect, de vrouw die deze blog schrijft vanaf haar wellicht high horse? Neen. Verre van. Ik voel ook weleens onzekerheid, scherpe angsten en raak ook zéker weleens getriggerd door anderen. Het verschil met vroeger (hallo, leerproces) is dat ik mijn gevoelens niet langer neerleg bij die ander (door er iets over te smoezen), maar ze aankijk.

Shit, wat raakt dit nu in mij?
Welk verlangen wordt hier getriggerd? Wat wordt er nu geraakt? Juist door dát aan te kijken creëerde ik groei voor mezelf én de ander.

Ik wilde niet die persoon zijn die álles te zeggen had over die ander, zonder in enige spiegel te kijken. Naast dat het je eigen groei stagneert, doet dit ook iets met jouw circle mensen. Ook al zeggen ze het niet.

Diegene die altijd over iedereen wat te zeggen heeft.. creëert onbewust onveiligheid bij de mensen die ze raakt. 

Als we het lef hebben om succes opnieuw te definiëren -niet als een wedstrijd, maar als een beweging- dan verandert alles. Dan kunnen we elkaar recht in de ogen aankijken zonder vergelijking, zonder masker, zonder angst. Want uiteindelijk is de vrouw die gunt, de vrouw die écht vrij is. En dát, laten we eerlijk zijn, is het hoogste niveau van succes dat er bestaat.

Succesvol zijn betekent niet dat je het hardst groeit, het meest verdient of het vaakst gezien wordt. Succesvol zijn betekent dat je in je eigen tempo, met je eigen waarden, iets bouwt dat klopt, vanbinnen én vanbuiten. Het is de kunst om te winnen zonder dat iemand anders hoeft te verliezen. Om je licht te laten schijnen zonder dat het dat van een ander dimt. Om ruimte te maken, in plaats van in te nemen. Succes is voor mij: leven én ondernemen op een manier die anderen vrijheid gunt, juist omdat jij die van jezelf hebt genomen.

Mijn ode!

Ik ben oprecht gezegend met mooie vrouwen in mijn leven (die allemaal een shoutout verdienen, maar dan wordt deze blog te lang), maar dat ging NIET zonder slag of stoot. Ook ik heb afscheid moeten nemen van vriendschappen, heb vrouwen pijn gedaan of zij hebben mij pijn gedaan. Ik denk dat het oprecht ingewikkeld kan zijn een vriendschap tussen twee vrouwen. Dat het even duurt voordat je jezelf veilig genoeg voelt om 100% jezelf te zijn en dat dit van beide kanten soms hard werken is. Maar dat.. Dat is voor een volgende blog.

De Spicy Keukenprinses

4 gedachten over “Wanneer successen niet meer worden gevierd, maar veroordeeld”

  1. Oef raak deze. En lief ook. Die teksten over je vriendinnen. Van top tot teen met deze blog eens. Waar we solidair zouden moeten zijn, lijkt het soms een wedstrijd geworden. En dat wat je zegt over aanmoediging in het begin en niet meer als je groeit, herken ik ook. Maar ook dat ik een tijd onzekerheid kon voelen bij al die berichten van vrouwen die binnen no-time passieve inkomsten hadden met veel nullen en tonnen en k’s.

    1. Ja klopt, die onzekerheden kennen we allemaal natuurlijk. Ook ik! Echter denk ik, en dat doen wij ook nu, dat je juist mag denken: het is dus mogelijk. Hier ga ik ook voor. Als je dat wilt natuurlijk. Als je het niet wilt, maar die onzekerheid wel voelt.. dan ligt er een ander verlangen.

  2. Prachtig lieverd!! Laten we onze triggers ownen, onze schaduwkanten in het licht zetten zodat we een ander zijn licht kunnen ontvangen, zonder getriggerd te raken. Ik ben MEGA trots op jou en de foto van ons drieën onderin, heeft aardig wat traantjes naar boven gebracht. Dank je dat we samen “de weirdo’s van Middelburg 😉 zijn, dat we elkaar supporten, upliften en cheerleaden. Dankbaar dat we weer zo dichtbij elkaar zijn gekomen door onze lieve Maris <3

    Liefde,
    Anne

Laat een antwoord achter aan Rachelle Verhage Reactie annuleren

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *